Эркингуль Абдылдаева с 2011 года руководит Бишкекским домом-интернатом для престарелых. В ее учреждение попадают люди с разными судьбами. Среди них и пьющие граждане, оставшиеся на улице, и кандидаты наук…
Агентство Sputnik Кыргызстан побеседовало с руководителем учреждения о том, трудно ли работать в таком месте, о жизни в доме престарелых, судьбах его обитателей и о том, какая там проводится работа.
Бишкектеги Абай атындагы көчөдөгү Карылар үйүндө 200гө жакын адам жашап келет. Алар турмуштук ар кандай жагдайлардан улам бул жакка келүүгө мажбур болгондор. Ал эми арасында балдары, неберелери бар туруп, мында жашагандар да бар. Мыйзам боюнча деле балдары ата-энени багууга милдеттүү деп жазылган. Эгерде баласы карабай кеткен болсо, ата-эне мыйзам жүзүндө алардан алимент өндүрүп алууга акысы бар.
Карылардын интернат-үйүндө учурда 204 киши бар. Алардын 40кы төшөктө жатат. Жалпы жашоочулардын 106сы – кемпирлер.
Май айынын акыркы үчүнчү жумасын “Энелер күнү” катары майрамдоо тууралуу буйрукка президент Алмазбек Атамбаев 2012-жылы кол койгон. Быйыл бул күндү белгилөө 18-майга туура келет.
Бул күндү утурлай Бишкектеги бир катар кайрымдуулук фонддору жана жарандык активисттер Бишкек шаарындагы карылардын интернат-үйүндө болуп, ал жакта жашап аткан энелерге аз да болсо майрамдык маанай тартуулашты.
Что мы знаем о старости? Уж такова человеческая сущность, что пока каждого она не коснется, о ней мы предпочитаем не вспоминать. Безусловно, поэтому нынешние обитатели домов престарелых в годы силы и молодости даже и представить не могли, что им придется коротать старость в казенном учреждении.
Ежегодно в новогодние торжества учащиеся столичного профессионального лицея № 10 проводят благотворительные акции. Лицей традиционно старается помогать детям-сиротам, обездоленным, оставшимся без родных и близких. В прошлом году они побывали в Беловодском детском доме и в столичном реабилитационном детском центре А. Петрушевского. А в этот раз посетили Бишкекский дом престарелых и провели благотворительный вечер “Сотвори добро”.
Мен үчүн карылар үйүнө барыш абдан оор болду. Эмнегедир ал жактагы кары-картаңдарды көрүп Таалай Бектургановдун “Ата-эне” деген ырындагы саптар эске түштү.
“Тарбия бардыгына бирдей берет,
Он бала болсо дагы ата-эне.
А бирок ошол ону биригишип,
Багышпайт ата-энени эминеге?”
Ал жактагы турмушу оор ата-апаларды кээ бир биздин атка минерлерибиздей карыялар күнүндө эле эстеп тим болушаары ырас. Деги бул жерде чыныгы абал кандай? Бишкек шаардык карыялар үй-интернатына жаңы эле жетекчи болуп дайындалган Абдылдаева Эркин Курманалиевна менен ал жактагы жашоо тууралуу сөз кылууну туура таптык.